fbpx

Hoe word je profvoetballer? Vilhena moest in zijn jeugdjaren trainen op zijn vrije dag!

 
“Ik had niet verwacht dat alles in een jaar tijd zo snel zou gaan”, aldus Vilhena in het nieuwe Feyenoord Magazine. De jongeling heeft zich makkelijk aangepast bij Feyenoord. “Op mijn achtste speelde ik in mijn vrije tijd al met jongens van een jaar of zestien. Samen met een vriend, die ook al wat ouder is dan ik, voetbalde ik altijd op de galerij.”
 
“Tegenover de flat zag ik de oudere jongens op een veldje met elkaar voetballen. Toen ik vroeg of ik ook mee mocht doen, zeiden ze dat ik te jong en te klein was. Ik bleef net zo lang door het veld rennen tot ze me mee lieten spelen. Ik kende geen angst en wilde er gewoon bij horen. Vanaf dat moment had ik mijn plek veroverd. Natuurlijk heb ik mijn plaats moeten afdwingen, maar dat heeft me wel gevormd.”
Vilhena heeft tijdens zijn jeugdjaren veel gehad aan zijn vader. “Hij staat altijd achter me, maar kon ook heel hard voor me zijn. Soms moest hij me aan mijn oren trekken, bijvoorbeeld als ik vond dat ik een goede wedstrijd had gespeeld. Mijn vader zei dan soms dat ik helemaal niet zo goed was geweest. Dat leidde tot uitgebreide discussies, maar uiteindelijk luisterde ik wel naar hem.”Ook op een vrije dag moest Vilhena gaan trainen. “Huilend riep ik dan dat ik daar geen zin in had. Zeg nou zelf: voetballen met je vriendjes is toch veel leuker dan tegen de wind in hardlopen op het strand?’ Achteraf is hij zijn vader er dankbaar voor. ‘Fysiek ben ik er veel sterker door geworden, waardoor ik nu me nu tijdens wedstrijden ijzersterk voel.”