fbpx

Yassine Abdellaoui: ‘Ik was veruit de beste van de jeugdopleiding. Maar hoe ga je daar mee om?’

Yassine Abdellaoui was een van de grootste voetbaltalenten van Nederland, maar het ging fout met de linksbuiten. In NuSport doet hij zijn verhaal.
 
 
“Mijn ouders waren aan het worstelen met de gewoontes en gebruiken in Nederland. Het enige wat ze me mee konden geven, was wat ze geleerd en gezien hadden in Marokko. Ik heb daardoor alles zelf moeten doen, moest mijn eigen persoonlijkheid ontwikkelen. In feite voedde ik mezelf op. En “Er waren wel mensen die me wilden helpen, maar ik stond daar helaas niet voor open.”
 
Voetballen was een dankbare afleiding. ‘Ik was een geniale voetballer. In de jeugdopleiding van Willem II was ik veruit de beste. Maar hoe ga je daar mee om? Ik had gezien mijn achtergrond veel te weinig bagage meegekregen. Ik kon het allemaal niet aan.”
 
Abdellaoui vertelt over zijn eerste profcontract bij Willem II: “Dat viel erg tegen. Ik was het grootste talent van Willem II, maar ik had het gevoel dat ze mij, het Marokkaantje, wilden afschepen.’ Hij debuteerde op zijn 17-de in het eerste. “Toen werd het allemaal wat harder en cynischer. Ik had met collega’s te maken die ouder waren en ik moest me tegen hen beschermen. Mooie auto, de nieuwste kleding, een oorbelletje in. Ik had schijt aan alles, vooral ook omdta ik teleurgesteld was in mijn contract. Daardoor kwam ik in een conflictsituatie terecht. Er waren wel mensen die me wilden helpen, maar ik stond daar helaas niet voor open.
 
Na vele conflicten in Tilburg stapte het talent over naar NAC Breda, waar zijn talent eindelijk tot wasdom leek te komen. Hij groeide uit tot basisspeler en koos aan het einde van het seizoen voor het geld van Rayo Vallecano. Ik dacht: krijg de schijt, oprotten uit Nederland, ik ga lekker naar de Primera Division.
 
Maar het leven viel hem zwaar in Spanje. Abedallaoui had heimwee naar Nederland en ging naar NEC. Het seizoen daarna keerde hij terug naar het Willem II van Co Adriaanse. “Adriaanse haalde het beste in mij boven. Hij speelde geen spelletjes en was een autoriteit. Voor jongens uit de Marokkaanse cultuur werkt dat het beste.
 
Nadat veel spelers na de successen van Willem II vertrokken en Hans Westerhof trainer was geworden, ging het al snel weer mis. “Westerhof was een trainer zonder overwicht en dat was een drama voor mij. Maar in feite moet een trainer niet bepalend voor je zijn. Ik moest als speler alleenvoortdurend geprikkeld worden. Ik heb vaak gedacht: had ik maar bij een grote club gespeeld, dan had het misschien anders gelopen. Want daar werd je elke week geprikkeld”.
Zijn contract werd ontbonden. Hij ging op amateurbasis bij NAC spelen. De Graafschap was het eindstation van Abedallaoui. “Je zag wel wat flarden van de goede voetballer die ik ooit was, maar eigenlijk was het al klaar nadat ik was weggestuurd door Hans Westerhof. Mentaal had ik pieken en dalen. Op een gegeven moment had ik gewoon geen kracht meer om terug te komen.”
Daarna volgde een gevecht met jusititie vanwege een vriend die op naam van Abdellaoui geldtransacties had gedaan en later bleek Abdellaoui geld te hebben geleend aan een vriend die betrokken was bij  XTC-handel. Als gevolg loopt er nog altijd een hoger beroep. Als hij daarvan is vrijgesproken, kan Abedallaoui echt verder metzijn leven.
De pijn van het mislukken van zijn voetbalcarrière voelt hij nog geregeld, al is het inmiddels wel geaccepteerd. “Ik was gewoon een idioot. En ik had nog veel meer kunnen verdienen als mijn kwaliteiten compleet warengeweest. Voetbal bestaat niet alleen uit techniek en voetbalintelligentie. Er komt veel meer bij kijken”.