Wout Weghorst ontwikkelt zich razendsnel. De lange spits van Heracles voetbalde een paar seizoenen geleden nog in de derde klasse van de amateurs. Deze week zit hij in de selectie van Jong Oranje.
Met een onbehaaglijk gevoel liep Weghorst vorige week langzaam door de catacomben van het Polman Stadion, op weg naar het kantoor van John Stegeman. Waarom ik? Wat heb ik gedaan? Moet ik me zorgen maken? Die gedachten spookten door zijn hoofd, nadat zijn trainer had gezegd hem onder vier ogen te willen spreken. Toen Weghorst de werkkamer van de coach binnenkwam, keek Stegeman hem een paar tellen doordringend aan. ‘Wout’, zei de Heracles-trainer, ‘soms heb ik ook heel goed nieuws. Ken jij Adrie Koster? Ja jongen, ik mag je feliciteren. Je zit bij Jong Oranje.’
Een lach verschijnt op zijn gezicht wanneer Weghorst de anekdote vertelt. ‘Deze oproep is een hoogtepunt in mijn carrière. Na het gesprek heb ik gelijk mijn ouders gebeld.’
Het is een verhaal met een hoog Snelle Jelle-gehalte, dat van Wout Weghorst uit Borne. Vier jaar geleden droeg hij het shirt van derdeklasser RKSV NEO uit zijn geboorteplaats. Na achtereenvolgens een jaar bij hoofdklasser DETO en de beloften van Willem II, tekende hij een contract bij FC Emmen. In Drenthe werd Weghorst vooral gebruikt als invaller. Hoewel zijn cijfers niet slecht waren – de spits maakte in twee seizoenen 19 doelpunten – viel in maart een slechtnieuwsbrief op de deurmat. De club wilde niet met hem door. Weghorst: ‘Ik was er niet rouwig om.’
Heracles zag het wel in hem zitten. De club trok parallellen met Bas Dost, die eveneens via Emmen in Almelo belandde: lang, ietwat houterig, maar ook balvast en gemakkelijk scorend. ‘Ik zie het maar als een compliment. Dost heeft het hier goed gedaan. Verder kan ik er weinig mee. Ik ben een andere voetballer dan Dost. Ik ben wie ik ben. Volgens mij ben ik op de goede weg.’
Hij kende zijn twijfels in de zomermaanden, bekent hij. ‘De eredivisie, moet ik dat wel doen? Is de stap niet te groot? Dat vroeg ik me af. Ik wil mezelf later niets kunnen verwijten. Daarom besloot ik de kans te grijpen. In de voorbereiding moest ik wennen en aanhaken, maar nu sta ik in de basis en ben ik belangrijk voor de ploeg.’
Hij heeft het gevoel mogen ervaren, scoren tegen FC Twente én in een volle Arena. Hoofdschuddend: ‘
Weghorst gaat ook nog naar school. Hij volgt de hbo-opleiding Topsportmanagement. ‘Ik zit in het derde jaar. Na mijn carrière wil ik iets doen op het sociaal-maatschappelijke vlak. Eerst richt ik me voornamelijk op het voetbal. Wie weet waar het eindigt?’
‘Jong Oranje en een basisplaats bij Heracles – daar had ik in de zomer meteen voor getekend’, geeft Weghorst aan. ‘Het gaat me nu even voor de wind. Ik heb een lange weg afgelegd om hier te komen en altijd keihard moeten werken. Ik heb tegenslagen gekend, ook op privégebied. Bijvoorbeeld de scheiding van mijn ouders. Juist daarom geniet ik misschien nog wel meer van deze weken dan ik anders had gedaan.’Kippenvel, joh. Heb ik elke wedstrijd weer.’
