Robin van Persie kijkt liever vooruit dan terug. Over het EK wil hij niets kwijt. Maar over zijn situatie bij Oranje, voorlopig die van wisselspeler, is hij openhartig. ,,Het is een uitdaging. Ik wil er op een positieve manier mee omgaan. Ook omdat ik geloof dat het weer kan omdraaien.’’
Kort gaat het over zijn spectaculaire entree bij Manchester United, met vier goals in drie duels. Hij wil niet vergelijken met zijn oude club Arsenal. Wel zegt hij tegen OnsOranje: ,,Ik heb bijzondere trainers gehad. Allemaal op hun eigen manier. Van Marwijk, Wenger, Van Basten, Ferguson. Stuk voor stuk speciaal. Volgens mij ben ik de enige speler die ooit onder Wenger én Ferguson heeft gewerkt. Dat is ook wel bijzonder.’’
Bij Oranje heeft bondscoach Van Gaal voorlopig gekozen voor Klaas Jan Huntelaar in de spits en Van Persie op de bank. Is die situatie moeilijk voor hem? ,,Nee, het is niet moeilijk, het is een uitdaging. Ik ben nooit weggelopen voor uitdagingen. Dat zal ik nu niet doen en later ook niet. Ik zal nooit bedanken. Dat is geen moment bij me opgekomen. Als kind is het altijd één van mijn doelen geweest. En dat ga ik niet opgeven op basis van emotie.’’
Geloof in eigen kunnen
Van Persie relativeert zijn situatie bij Oranje. ,,Iedereen heeft over zijn hele carrière, behalve misschien Messi en Ronaldo, periodes dat hij even niet speelt. Ook goede spelers. De kernvraag is: hoe ga je daarmee om? Ik denk dat ik dat op een normale, positieve manier kan. Zoals het hoort. En ik ga het ook op die manier invullen. En ik ben er ook van overtuigd dat het dan ook weer zal omdraaien. Omdat ik geloof in mijn eigen kunnen. En omdat ik geloof dat ik van waarde kan zijn voor dit Oranje.’’
Hij heeft het bij Feyenoord al eerder meegemaakt. ,,De eerste keer, toen ik 19 was, ben ik er niet goed mee omgegaan. Maar je wordt ook ouder, hè. We hadden net de UEFA Cup gewonnen, toen ik op de bank startte tegen Fenerbahce, onder Van Marwijk. Daar ging ik toen niet goed mee om. Als je jong bent, ben je misschien te ongeduldig, iets te emotioneel. Als je wat ouder wordt, leer je ook: één of twee keertjes bank is niet het einde van de wereld.’’
Lange marathon
De spits van Manchester wijst op het grotere plaatje. ,,Het is een lange marathon. En er is een doel. Dat doel ligt, bij je club, elf maanden verder. Niet volgende week. Bij Oranje ligt het zelfs twee jaar verder. Dat is mijn en ons doel. Tijdens de hele weg ernaartoe is er natuurlijk concurrentiestrijd. Natuurlijk wil iedereen graag spelen. In zo’n periode kan heel veel gebeuren. Dat heb ik geleerd in de loop van de jaren.’’
Uitleg van een coach is niet doorslaggevend, vindt hij. ,,Ik denk dat je er vooral zelf mee moet dealen. Als je goed met teleurstellingen kunt omgaan, heb je de meeste kans hebt om grote dingen te bereiken. Een carrière gaat nooit alleen maar over rozen. Je hebt altijd te maken met teleurstellingen.’’
Zo lijkt hij toch even naar het EK te verwijzen. Hij geeft een actueel voorbeeld. ,,Kijk naar die gemiste penalty tegen Southampton van afgelopen zondag. Dat is nogal een teleurstelling als ik een penalty op zo’n manier neem bij een 2-1 achterstand. Dat is gewoon slecht. Dat valt eigenlijk niet te verklaren, ook niet voor mezelf. En wat doe je dan? Blijf je teleurgesteld? Of ga je jagen, zet je je eroverheen?’’
Hij geeft zelf het antwoord: ,,Ik heb me er die wedstrijd overheen gezet, gelukkig. Heel veel mensen kun je opvegen na zoiets. Dan is het met ze gebeurd. Iemand van achttien zou daarna niet nog twee keer scoren. Ook ik niet een paar jaar geleden. Je moet geluk hebben, maar dat dwing je ook af.’’
Jonge aanwas
Van Persie geniet van de jonge aanwas bij Oranje. ,,Op basis van wat ik zie, doen ze het goed. Clasie ook. Is hij nog maar 21? Hij is fel, goed aan de bal, heeft visie vooruit, durft in te spelen. Maar de andere jongens zijn ook goed. Ze lijken wel jonger volwassen. Ik was echt nog een kind toen ik 18,19, 20 was. Zij zijn iets professioneler. Ze zien er goed stabiel uit, die boys.’’
Hij ziet zichzelf niet zozeer als mentor van de jonkies. ,,Je moet daarmee oppassen. Dat kan heel irritant zijn. Het moet niet zijn: opa vertelt. Ik vond dat vroeger ook nooit zo leuk. Als het spelenderwijs gebeurt, tijdens een potje tafeltennis of zo, dan is het leuk. En dan komt het ook aan. Maar als ze vragen hebben, is iedereen welkom.’’