Kamohelo Mokotjo speelde tussen 2009 en 2013 bij Feyenoord, maar bij die club brak hij nooit echt door. Bij Zwolle lijkt de 22-jarige speler helemaal op zijn plaats. Zijn koppositie in het VI-spelersklassement illustreert dat, al lijkt Mokotjo er niet zoveel waarde aan te hechten: “Ik probeer me nooit zoveel aan te trekken van wat mensen van buitenaf van mij vinden of zeggen.”
Bij Feyenoord waren de twee jaar onder Ronald Koeman een zware beproeving. Voor Mokotjo was de situatie al snel duidelijk. Steeds andere spelers kregen de kans op het middenveld van Feyenoord. Een jaar geleden voerder Mokotjo een goed gesprek met Koeman over zijn perspectieven bij Feyenoord. ‘Het antwoord was niet zoals ik hoopte, maar in ieder geval wist ik waar ik aan toe was. Ik wilde weg. ”
“Het was een lang en zwaar seizoen. Het was wachten, wachten, wachten. Op een transfer, niet op een kans in het eerste van Feyenoord. Ik wist dat doe niet meer ging komen, dus zette ik die gedachte uit mijn hoofd.” Zo makkelijk werkt dat toch niet bij een ambitieus talent? “Bij mij wel. Natuurlijk baalde ik thuis, zei ik tegen mezelf dat het allemaal niet eerlijk was, maar die frustraties liet ik niet met mij op de loop gaan. Op de club stelde ik me professioneel op en werkte ik elke dag om klaar te zijn voor een volgende uitdaging. Mentaal ben ik ijzersterk, dat was mijn geluk.”
Dat karakter werd gevormd in zijn jeugd. Al op zijn twaalfde kwam Mokotjo terecht op de Feyenoord SuperSport Academy. “Op zes uur rijden van huis. Het kwam er op neer dat ik mijn familie nog maar twee keer per jaar zag. Al op heel jonge leeftijd stond alles in het teken van een bestaan als voetballer. Het voetbal bood mogelijkheden die voor Mokotjo anders onbereikbaar zouden blijven. Hij groeide op in een township. “Maar wij woonden in het goede gedeelte, ik kwam niks tekort. Samen met zes neefjes en nichtjes die ik als broertjes en zusjes beschouw, woonde ik bij mijn opa en oma. Zij namen de dagelijkse opvoeding over, zodat onze ouders de kans kregen te studeren en te werken. Ik kijk met veel plezier terug op die tijd. Mijn grootouders hebben me geduld en discipline bijgebracht. Ze leerden me hard te werken om mijn doelen te bereiken.
