Luciano Narsingh is een intuïtieve speler, die fysiek helemaal in orde moet zijn om zijn beste te kunnen tonen. Dat heeft er, nadat hij in december 2012 zijn kruisband scheurde, lang aan ontbroken. “Na mijn blessure voel ik me nu pas echt top. Daarmee bedoel ik dat ik niet langer meer het excuus moet hebben dat ik terugkom van een blessure. Het moet nu klaar zijn. Dit moet een seizoen zijn, waarin ik vol gas kan geven zonder nog bang te zijn dat het weer fout gaat.”
In december wordt het al drie jaar, dat ik geblesseerd raakte”, vervolgt Narsingh. “Ze zeggen altijd, dat je na een blessure een jaar nodig hebt om helemaal terug te komen. Bij mij heeft het lang geduurd. Ik had een tijd last van stijfheid in mijn knie, maar dat komt meer voor als er een patellapees wordt gebruikt om de kruisband te reconstrueren. Er wordt vaak gekozen voor een pees uit de hamstring, maar dat wilden we niet, met het oog op mijn snelheid. De blessure heeft ook lang in mijn hoofd gespeeld. Eigenlijk heb ik het in de vakantie pas losgelaten, ben ik hard gaan trainen en weer één geworden met mijn lichaam.”
“Ik voel me ook fitter dan vorig jaar. De trainer zei al op de eerste dag dat ik binnenkwam, dat ik vier stappen verder was dan toen. En dat voel ik ook. De laatste week van mijn vakantie heb ik voor mezelf getraind bij Fysiomed in Amsterdam. Ik heb meer kracht, kan het conditioneel langer volhouden, ben sterker in de duels. Vorig seizoen had ik wedstrijden, waarin het er slap uitzag en dat wilde ik dit seizoen per se niet.”
De betere lichamelijke conditie mist zijn uitwerking niet op de gevoelsmens Luciano Narsingh. “Ik moet het hebben van mijn vrijheid. Het moet bij mij spontaan ontstaan. De trainer heeft tegen mij gezegd ’jij moet vrij in je hoofd zijn’ en dat ben ik nu. De afgelopen maanden denk ik er helemaal niet meer over na dat het fout kan gaan en je ziet nu dat ik lekker in mijn vel zit.”
